EROL ANTIK

Στην οθωμανική τέχνη της καλλιγραφίας, ο κλασικός ρυθμός αρχίζει να ωριμάζει στο δεύτερο μισό του 17ου αιώνα, ενώ μια νέα σχολή στην ιστορία της καλλιγραφίας, η "Χαφίζ Οσμάν" (1642-1698), εμφανίζεται. Εκτός από τα βιβλία και τα μουράκκα, οι γραφές Ακλάμι σίττε χρησιμοποιήθηκαν επίσης σε επιγραφές και πίνακες. Αυτές οι γραφές, που είναι μεγαλύτερες από τις κανονικές, ονομάζονται τζελί γραφές. Ο όρος τζελί γραφή χρησιμοποιείται μόνο για τις μουχακκά, σούλις και νεςίχ. Οι γραφές του Ουλού Τζαμί και του Γεσίλ Τζαμί στην Προύσα θεωρούνται οι πρώτοι προάγγελοι της οθωμανικής τζελί. Η ανάπτυξη της τζελί γραφής ξεκινά με τον Άλι μπιν Γιαχία Σοφί. Στον 19ο αιώνα αναφέρονται δύο σχολές τζελί γραφής, οι σχολές του Μουσταφά Ρακίμ και του Μαχμούτ Τζελαλετίν. Η ταλίκ γραφή, που δεν ανήκει στην Ακλάμι σίττε, ανακαλύφθηκε από τους Ιρανούς και μεταφέρθηκε στην Ανατολία από τον μαθητή του Ιρανού Ιμάντ, τον Μπουχαρί Δερβίς Αμπντί. Η γραφή Ρίκ'α, που ανακαλύφθηκε από τους Οθωμανούς, χρησιμοποιήθηκε ευρέως από την αρχή του 19ου αιώνα. Η πρόοδος που πέτυχαν οι Τούρκοι σε αυτόν τον τομέα διακόσμησης είναι τόσο σημαντική ώστε να λέγεται "Το Κοράνι κατέβηκε στη Χιτζάζ, διαβάστηκε στην Αίγυπτο, γράφτηκε στην Κωνσταντινούπολη."