Τριάντα χρόνια CSA: Συ-σχεδίαση στις Υπηρεσίες Κοινωνικής Βοήθειας

Ο πληθυσμός των ηλικιωμένων άνω των 65 ετών αντιπροσωπεύει σήμερα περίπου το ένα τέταρτο του ιταλικού πληθυσμού. Το 2050, λογικές εκτιμήσεις υποθέτουν ότι μπορεί να φτάσει το 35% του συνολικού πληθυσμού. Ανάμεσα σε όλα τα άτομα που ζουν μόνα τους, είτε από επιλογή είτε από ανάγκη, οι μισοί σήμερα είναι 65 ετών ή μεγαλύτεροι. Το 2040, εκτιμάται ότι αυτό το ποσοστό θα φτάσει το 60% του συνολικού αριθμού των ατόμων που ζουν μόνα τους. (Πηγή: Υπουργείο Εργασίας και Κοινωνικών Πολιτικών). Όταν μια κοινωνική και υγειονομική μεταρρύθμιση εφαρμόζεται, η εφαρμογή είναι η ευκαιρία να μεταρρυθμιστεί το σύστημα, να καταργηθούν ορισμένοι κανόνες, να ενημερωθούν άλλοι και να εγκριθούν νέοι. Αλλά μια νέα κοινωνική και υγειονομική μεταρρύθμιση δεν εφαρμόζεται μόνο για να εκσυγχρονιστεί το σύστημα, δεν εφαρμόζεται μόνο επειδή αλλάζουν οι οικονομικοί πόροι που είναι διαθέσιμοι, αυτά είναι μάλλον παρενέργειες, είναι στόχοι που επιδιώκονται κατά τη διάρκεια της διαδικασίας.