Κεκλιμένα Στέγες

Σε αυτόν τον τύπο στέγης, ο κίνδυνος πτώσης είναι πολύ υψηλότερος, λόγω της κλίσης της επιφάνειας στην οποία πρέπει να περπατήσετε για να εργαστείτε και της ευθραυστότητας που μπορεί να αποκτήσουν με την πάροδο του χρόνου τα στοιχεία επικάλυψης όπως οι κεραμίδες και οι σχιστόλιθοι. Σε αυτές τις περιπτώσεις, οι προσεγγίσεις ποικίλλουν σημαντικά, όχι μόνο ανάλογα με τη γεωμετρία της στέγης, αλλά και ανάλογα με τον τύπο της υποκείμενης δομής (ξύλινη, από τσιμεντόλιθο, από χάλυβα κ.λπ.) και την κατάσταση συντήρησης των δομικών στοιχείων που την απαρτίζουν, ένα πολύ κοινό πρόβλημα στις εγκαταστάσεις σε ιστορικά κτίρια ή γενικά αρκετά παλιά. Συνήθως επιλέγεται μια υβριδική προσέγγιση, με μια ευέλικτη γραμμή πάνω από την κορυφή που συνδέεται με ορισμένες τοπικές στερεώσεις για να φτάσει σε αυτήν και στα σημεία κινδύνου "εφέ εκκρεμούς", αλλά μερικές φορές αυτή η προσέγγιση αποκλείεται από δομικά προβλήματα της στέγης και πρέπει να χρησιμοποιηθούν άλλοι τύποι αγκυρώσεων και ενισχύσεων.